پروژه‌اي كه اين هفته درباره آن صحبت مي‌كنيم، طراحی یک پلان ويلايي است که در سایت مجموعه تفریحی توچال قرار دارد. اين طراحي به صورت دست آزاد (اسكيس) و با بهره‌گيري از ذهنيات معمار خلق و سعي شده است تا با استفاده از نمادهايي كه در ذهن بيننده باقي مي‌ماند، فضايي آرام در اين ساختمان ويلايي پديد آورد.

موقعیت این پلان، در قسمت مقابل مجموعه پيست اسكي قرار دارد که از يك سو به شهر و از سوي ديگر به منظره کوهستان به عنوان منظره‌اي زیبا و روح‌بخش مشرف است.

تفکیک فضاهای مهم در ایده‌های مفهومی

اتاق شومينه و اتاق‌های خواب در قسمت‌های بالایی مجموعه، مشرف به منظره کوهستان قرار گرفته و هیچ دیدی به شهر ندارند اما سایر فضاها مشرف به دید شهری تعبيه شده‌اند. زيرا اتاق شومیه تنها در فصول سرد سال مورد استفاده قرار مي‌گيرد و در فصول ديگر، نقش بهار خواب را براي ساكنين دارد. قطعا ديدن منظره كوهستان‌هاي برفي در كنار شومينه‌اي گرم، بسيار لذت‌بخش خواهد بود اما ديد شهري از اين جذابيت مي‌كاهد.
اتاق خواب‌ها نيز فضایی برای آرامش و استراحت هستند و منظر شهري زیاد در خور فضای خواب نيست.

سلام

جدیدترین کارهای 3D خودمو گذاشتم.البته سایز این عکسها بسیار کم شده تا دیدن آنها برای شما بازدید کننده محترم راحت تر باشد.اگر سایز وافعیشونو میخایید بگید تا به آدرستون ایمیل کنم

امیدوارم کمکی باشه به شما عزیزان

نظرم بدید جان من !!!!

تأمین سکونتگاه جدید برای بشر، چیزی فراتر از برپایی خانه‌های مدرن است. انسان تنها در خانه‌اش «سکنی نمی گزیند»؛ او در کنار همشهری‌هایش در مؤسسات عمومی و فضاهای شهری نیز زندگی می‌کند. از این رو برای تجربه تعلق و مشارکت، شناسایی وسیع و گسترده امری ضروری است. هدف از این شناسایی ویژگی مکان است، که با ساختارهای طبیعی و همچنین مصنوعی تعیین می‌شود. بنابراین هدف غایی معماری، خلق و محافظت از مکان است. بگذارید تکرار کنم که مکان می‌تواند به عنوان سنتز سازماندی فضایی درک شود و فرم ساخته شده (به طور قیاسی، سکونتگاه، سنتز تشخیص موقعیت و شناسایی است)، و معنای آن با زبان معماری یا سنت نشان داده می‌شود. همچنین می‌توان اضافه کرد که معماری تنها مسئله چگونه و چه نیست، بلکه مسئله کجا نیز هست.

بنابراین، مسئله نهایی ما این است که معماری در خلق مکان‌های رضایت‌بخش برای شیوه جدید زندگی موفق بوده است. با وجود این ، مکان مدرن مکانی است که هویت خاص خود را دارد. البته در عین حال، مکان باید دارای نوعی آشکارگی یا فراخی واقعی باشد که حضور همزمان «مکانهای بیشمار» را نشان دهد. گفتیم که برخی از ابزارهای لازم برای حل این مسئله ، یعنی تصور جدید از فضا و فرم، قوام گرفته بودند. همچنین خاطر نشان کردیم که این ابزارها برای حل آن وظایف ساختمان که مکان مصنوعی تعیین می‌کرد، مورد استفاده قرار گرفتند. دست آخر این واقعیت را یادآوری کردیم که جنبش مدرن مدت‌ها پیش نیاز به عظمت و منطقه گرایی جدید، یعنی نیاز به فرم‌های نمادین جدید، را تشخیص داد. اینجا شرایط لازم برای خلق مکان‌های معاصر وجود دارند، و در این میان می‌توان به تلاش‌های بسیار چشمگیر برای حل ملموس این مسئله نیز اشاره کرد. در فصول بعد، درباره «چگونه» و «چه» و «کجا» ی معماری مدرن به تفصیل بحث خواهد شد؛ و نقاط ضعف و دستاوردهای ممکن آن نیز خاطر نشان خواهد گردید.

اما پیش از ادامه بررسی‌ها، اشاره به برخی مخاطرات که رشد این سنت جدید را مانع شدند، اجتناب‌ناپذیر می‌نماید. به طور کلی آنها پیامد اعتقاد یک بعدی در منطق و دودستگی تفکر و احساسی بودند که ریشه در عصر روشنگری داشت. ظاهراً معماری مدرن قرار نبود به عنوان شقی از فن‌آوری عقلانی عمل کند، بلکه می‌بایست به عنوان مکمل آن در نظر گرفته می‌د. پیشگامان، جهان جدید را قبول داشتند، اما می‌خواستند بعد هنری آن را که در مرحله ابتدایی آن به فراموشی سپرده شده بود، به آن بازگردانند. برج ایفل تجلی شکوهمند این هدف است. گرچه پیشگامان در کارهای خاص خود موفق بودند،اما شیوه‌هایی را به کار بردند که بی‌نقص نبود. اثر هنری هرگز نتیجه تحلیل منطقی نیست و نمی‌تواند به عنوان آینده‌ای از «شیوه بیان» انتزاعی درک شود. اثر هنری همیشه بر نگرش یا «انگاره» ای کلی استوار است که به تجمیع عناصری که به طور منطقی تعلقی به یکدیگر ندارند می‌پردازد. هنر اساساً غیرمنطقی است و نمی‌توان آن را با اصطلاحات علمی توصیف کرد. بسیاری از معماران مدرن نما، با انتقال روش‌های علوم طبیعی به معماری، بعد هنری آن را از بین بردند، و زمینه کارشان را به طراحی صرف و ساخت تقلیل دادند. این تقلیل به طور کلی دو جهت متفاوت را در بر می‌گرفت: یکی از اینها ریشه در اتم گرایی تفکیک ناپذیر از عل تحلیلی داشت. و دیگری از باور علمی به سیستم‌های سامان بخش ناشی می‌شد. در نتیجه معماری مدرن با گسترش زیاد به جلوه‌های نواکسپرسیونیستی یا فرمالیسم نوعقلانی سخت تنزل کرد در هر دو مورد نگرش جدید از دست می‌رود و معماری دشمن زندگی معاصر می‌شود.

نقاشانی مانند کلی و کاندینسکی خیلی پیش از این رویکردی پدیدار شناسانه به مسائل هنر تصویری را مطرح ساختد، و برخی معماران آن پیشنهاد را دنبال کردند. پدیدار شناسی در فلسفه برای امکان بازگشت به «خود اشیاء» از طریق توصیف‌هایی که «شیء بودگی» آنها را نشان می‌دهد. عمل می کند. در برخی موارد، انسان تلاش کرده است که با مشکلات محیط زیست و مکان به طور جدی برخورد کند، و مکانمندی را به عنوان یکی از ساختارهای اساسی «هستی ما در این جهان» توصیف کند. بدین ترتیب مکان  به مثابه «شیء» در مفهوم اصلی واژگانی آن درک می‌شود و این به منزلة نوعی «گردهمایی» است که «انسان را با جهان  رو در رو می‌کند.» بنابراین مفهوم مکان عبارت است از جهانی که مکان به وجود می‌آورد. هر جهان، کلی و در عین حال وابسته به شرایط است، و معماری باید این واقعیت را از طریق تعابیر تازه از حال و هوای ویژه هر مکان (geniuse loci)  بیان کند. ظاهراً سبک‌ها در ساختارهای اصلی ریشه دارند، و نماینده مجموعه‌ای از انتخابهای ویژه‌اند. بدین ترتیب گرچه اساس کلی سبک‌ها به آنها ارزش ابدی می‌بخشد، اما به طور کلی سبک‌ها منحصر به فردند. هر چند جهان آزاد نمی‌تواند از سیستم‌های بسته‌ای از این نوع استفاده کند اما در این میان به «پلان آزاد» و «فرم‌های آزاد» نیاز است. معماری برای به وجود آوردن این امکان  باید به سرچشمه‌هایی رجوع کند که در زبان‌های متفاوت فرم مشترک‌اند. جنبش مدرن از این مسئله آگاه بود، اما نظریه پردازی‌اش در این باره در تنگنای «علمی» گرفتار شد. پدیدار شناسی به این نقطه ضعف غلبه می‌کند و این امکان را به دست می‌دهد که ریشه‌های مان را درک کنیم. با کمک پدیدار شناسی، زبان جدید معماری می‌تواند ایجاد گردد و بدین ترتیب مکان جدید رونق گیرد.

برگرفته ازbastam.blogsky

طراحی داخلی (به انگلیسی: Interior design) به مجموعه اعمالی که جهت بهینه‌سازی و یا ایجاد تغییر در فضای داخلی بناها از لحاظ ساختار، چیدمان عناصر، نور و رنگ انجام می‌شوند، گفته‌می‌شود. طراحی داخلی به‌منظور ارائهٔ راه‌حل‌هایی برای سهولت در استفادهٔ ساکنان و پدیدآوردن فضایی مناسب، بسته به نوع کاربری بنا انجام می‌شود. طراحی داخلی یک حرفه چند تزئینی است که محیط داخلی ساخته شده در یک سازه در هر خلاقیت و راه حل تکنیکی، کاربردش را به دست آورد. این راه حل‌ها کاربردی هستند، بالا بردن کیفیت زندگی و فرهنگ ساکنین، به شکل زیبا طلبی جذاب هستند. طرح‌ها به منظور پاسخ به نیازمندی‌های منظم و هماهنگ با آن خلق شده اند، و اصول قابلیت محیطی را تشویق می کنند روند طراحی داخلی یک روش‌شناسی قاعده دار و هماهنگ را دنبال می کند. شامل تحقیق، تحلیل و انضمام دانستنی در روند خلاقیت که به وسیله آن احتیاجات و منابع مشتری را به ارضا می رساند و به تولید یک فضای داخلی که هدف پروژه را ایجاد می‌کند می رسد. یک طراح داخلی کارش را فراتر از خیلی از انضباط ها، از جمله روانشناسی محیطی، معماری، طراحی تولیدی و دکوراسیون تجاری (از نظر زیباشناسی و فضایی) ترسیم می کند. آنها فضا هایی تقریبا از هر نوع ساختمان شامل هتل‌ها - فضاهای اداری – مدارس – بیمارستانها – فضاهای مسکونی – خصوصی – فروشگاهها – رستوران‌ها – تئاترها و ترمینالهای فرودگاه را طرح می دهند. امروزه طراحان داخلی باید با جزییات معماری مانند طرح‌های کف، تعمیرات خانه و دستورالعمل‌های ساختمان هماهنگ باشند. بعضی از طراحان داخلی واقعا معمار خوبی هستند.

طراحی داخلی مجموعه دانش ، فن و هنری است که با عناصر متعلقه و مرتبطش از قبیل فرم رنگ بافت و ... سعی در بهینه سازی فضاها و دست یابی به کارائی و کار کرد مناسب در کنار زیبائی معانی و معناها می باشد.طراحی داخلی با ایجاد مجموعه ای از بایدها و نبایدها "کثرت ها و کاستی ها "و قرار دادن فرم در برابر فرم و فضا " طبیعت در برابر هندسه ( معماری ارگانیک ) " داخل در برابر خارج و همچنین قدرت و منطق مردانه از یک سو و احساسات زنانه از سوی دیگر (که در اوج وجود به تفاهم رسیده اند )می کوشد ارتباط معنائی و فرمال (  Formal )را مفهوم بخشد . در واقع طراحی داخلی به وسیله این ترکیب می خواهد به اهداف مورده نظر خود در طراحی فضا دست یابد.

در طراحی داخلی با ایجاد ضرب و اهنگ در هندسه می توان احساسات انسانی را بیدار ساخت در تمامی ابعاد نفوذ کرد و حرکتهائی غیر از حرکتهای عمودی و افقی ایجاد کرد.

ما در معماری با فرکانس های نوری که طول و عرض و ارتفاع را تعریف می کنند، سروکار داریم و موقعی که این سه به موجزترین شکل واقع شود، شما احساس زیبایی می کنید

مجموعه ای از اشکال هندسی، که به صورت مجرد و بی هیچ واسطه ای در فضایی دو بعدی تعین یافته اند. تناسبات، ابعاد، غلظت، تونالیته رنگ های استفاده شده و تحریکات حسی موجود در هر اثر ، بیانگر هماهنگی دقیق در اجزاء است..

انسان به واسطه گرافیک محیطی در کنار طراحی داخلی با محیط پیرامون خود سخن می گوید ، و با دیگران ارتباط برقرار می کند. طراحی داخلی در ایجاد فضایی مطلوب و دلنشین برای افراد جامعه نقش موثردارد.

محیط مناسب یعنی فضایی که بشر در آن بتواند فارغ از فشارهای ناخواسته روانی رشد کرده و شکوفا شود و این از خواسته های عقلانی و منطقی هر جامعه است. گرافیک " محیط زیبایی بصری و نظم و هماهنگی مطلوب فضا است.

مقصود از تمام طرح های گرافیکی برای محیط داخلی و خارجی – ایجاد فضایی برای زندگی پر نشاط و سالم و قانع کننده است.

مشخص کردن یک مکان از مکانی دیگر ، زیبا سازی ، نظم و انسجام بخشیدن به فضای و گسترش حیطه فعالیت طراحی داخلی، از اهداف گرافیک محیطی به شمار می رود.

طراحی داخلی (Interior Design) که به عنوان یک حرفه، یک هنر و یک صنعت در دنیا شناخته شده، بهینه سازی فضاهای داخلی ساختمان ها به منظور انجام فعالیت های روزمره یعنی زندگی وکار است.
بخش اعظم عمر ما در فضاهای داخلی بناها سپری می شود. این فضاها محیطی را ایجاد می کنند که پاسخ گوی نیازهای اساسی ما نظیر نیاز به سرپناه بوده و بسیاری از فعالیت های ما در آن صورت می گیرد. همچنین آنچه به یک بنا روح می بخشد، فضای داخلی آن است. بنابراین می توان گفت کیفیت فضای داخلی از یک طرف تأثیر مستقیمی بر نحوه انجام فعالیت های ما در آن دارد و از طرف دیگر نگرش، احوال و شخصیت ما را تحت تأثیر قرار می دهد. بر این اساس، هدف طراحی داخلی، بهبود عملکرد فیزیکی و روانی فضا برای راحت سازی زندگی در آن است. فضای معماری بدون طراحی داخلی یا اصلاً قابل استفاده نیست و یا در صورت قابل استفاده بودن، کارآیی لازم و بهینه را نخواهد داشت.
طراحی داخلی زندگی همه آحاد جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد و تأثیرات آن در زندگی به وضوح قابل مشاهده است. از این رو موضوع طراحی داخلی به هیچ وجه محدود به اقشار مرفه و خانه های اعیانی نیست. طراحی داخلی می تواند برای کل جامعه و طبقات کم درآمد هم مفید باشد. اگر قناعت را اصل اساسی امروز جامعه بدانیم و قصد داشته باشیم امکان زندگی راحت را در فضای 40 یا 60 متری آپارتمان ها فراهم کنیم، طراحی داخلی یک ضرورت گریزناپذیر خواهد بود. طراحی داخلی می تواند به ما نشان دهد که در این فضای کوچک چطور و با چه وسایلی باید زندگی کنیم.
از آنجا که طراحی داخلی در ارتباط مستقیم با ویژگی های روحی ـ روانی انسان قرار دارد، بایستی برای نیل به یک طرح مطلوب، ویژگی های رفتارهای انسانی در فضاهای داخلی زیستی اعم از عمومی و خصوصی، در طراحی به دقت مورد توجه قرار گیرد. از این رو طراح به هنگام طراحی فضای داخلی با دو مقوله سروکار دارد: کاربرد آن فضا، و احساس و تأثیری که می خواهد آن فضا بر استفاده کننده داشته باشد.
طراحی داخلی طیف گوناگونی از عناصر و مؤلفه ها از قبیل فرم، نور، رنگ، بافت، کف، سقف، دیوار، عناصر کارکردی و تزیینی و مبلمان را در برمی گیرد. این عناصر ابزارهای کار طراح هستند که همگی باید بطور هماهنگ و متناسب در یک طرح مرتبط و خوشایند قرار گیرند.
طراحی داخلی که در حد واسط میان معماری و طراحی قرار می گیرد، به همان میزان که شامل جنبه های کاربردی، ساختاری و فنی می شود، طراحی تجسمی و جنبه های بصری و زیبایی شناسانه را نیز در بر دارد. از این رو طراحی داخلی اغلب در ردیف هنرهای تجسمی به حساب آمده است و برای موفقیت در آن، بایستی تا حد نسبتاً زیادی با عناصر و اصول طراحی تجسمی و مبادی سواد بصری آشنا بود.
اگرچه طراحی داخلی امروزه به عنوان یک تخصص شناخته می شود و محدوده بسیار وسیعی را در بر می گیرد، اما از آنجایی که این رشته در ارتباط مستقیم با فضای داخلی خانه و زندگی روزمره می باشد، شناخت الفبای طراحی داخلی و تبیین مبانی آن به زبان ساده برای عموم مردم و بویژه زنان خانه دار، به قابل فهم کردن آن و برخوردی علمی با این پدیده خواهد انجامید و در نهایت تأثیری عمیق بر کیفیت فضاهای زیستی جامعه ما خواهد داشت. از این رو بنا داریم طی یادداشت هایی به مباحث مختلف طراحی داخلی بپردازیم و با بهره گیری از اصول طراحی تجسمی و سواد بصری و نیز با استناد به نمونه های موفق طراحی داخلی خانه در سطح جهان، دانش و آگاهی افراد خانواده را در این خصوص افزایش دهیم.

مسائلی که باید قبل از طراحی دکور منزل یا محیط کار یا رستوران یا بوتیک و..... در نظر داشته باشیم به این صورت میباشد:1_همخوانی طرح مورد نظر با کاربری فضا
2_ رنگ فضا

الکساندر رمیزوف، معمار برجسته روسی، طرحی را برای هتل های آینده ارائه داده است. نام این طرح، هتل آرک است.

این هتل ظرفیت پذیرش 10000 نفر را داراست. این سازه از پلاستیک های فشرده ساخته شده است و قابلیت اجرا در خشکی و همچنین بر روی سطح آب را دارد.

نکته قابل توجه در این سازه، استفاده از انرژی های نو می باشد. در بخش مرکزی هتل، یک ژنراتور بادی تعبیه شده است که انرژی های مورد نیاز ساختمان را تامین می کند.

در پوسته خارجی هتل از سلول های فتوولتائیک استفاده شده است. این سلول ها قادر به تبدیل انرژی خورشید به انرژی الکتریکی هستند و همچنین زمانیکه سازه بر روی دریا اجرا می شود، این سلول ها انرژی گرمایی آب را به انرژی الکتریکی تبدیل می کنند.

ساختار این سازه گنبدی شکل است و این ویژگی در جذب انرژی های مختلف و همچنین واکنش ساختمان در مقابل زلزله بسیار حائز اهمیت است. متریال به کار رفته در این هتل شکیل، بسیار سبک و مقاوم می باشد.

منبع: سایت خبری / تحلیلی معماری نیوز

پروژه مسکن مهر بدلیل گستردگی –در سراسر کشور- و تیراژ وسیع آن-چشم انداز 1.5 میلیون واحد-در اینده ای نزدیک تاثیرات شگرفی را در بخش ساختمان سازی بجا خواهد گذارد. آشتی دوباره صنعت با ساختمان سازی را میتوان یکی از مهمترین دستاوردهای طرح مسکن مهر نام برد. سبک سازی ساختمان، سرعت بخشی به عملیات اجرایی، ایجاد مقاومت در برابر حوادث طبیعی-زلزله- و از همه مهمتر بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان، از نتایج مهم صنعتی شدن ساختمان است.

اهمیت به هویت پروژه های مسکن مهر روی دیگر سکه است. ...................... نمای ساختمان یکی از مهمترین فاکتورهای هویت بخشی به فضاها میباشد لذا در این مقاله به اهمیت نما پرداخته شده است.

نقش نمای ساختمان در هویت بخشی به شهر

برگرفته از سایت arch.blogfa

با توجه به اهمیت مسکن مهر در شهر سازی امروز مقاله فوق که قبلا نیز -توسط همین نویسنده-در روزنامه دنیای اقتصاد نشر یافته است تقدیم میگردد

مشکلات مطالعات در مسکن مهر

برگرفته از سایت arch.blogfa

تاثیر گذاری بر محیط پیرامون از فاکتوهای اساسی در پروژه های گردشگری میباشد به همین دلیل دولتها علاقمند هستند تا وجوه انسانی پروژه ها نیز در کنار توجیهات اقتصادی پر رنگ تر شده تا در زمان بهره بردای از آن بتوانند علاوه بر اشتغال زایی به توسعه فرهنگ بومی نیز کمک کنند.از بین انواع پروژه های گردشگریری، هتل ها از یکطرف بدلیل هزینه های بالای احداث و نگهداری دوران بهره برداری و از طرف دیگر بدلیل حضور دائم انسان در فضاهای آن و تاثیر میهمانان-که از نقاط مختلف کشور به منطقه میآیند-دارای اهمیت ویژه ای میباشند.

نقش انسان در پروژه های گردشگری

برگرفته از سایت arch.blogfa